Paramenten

De Sint-Lambertuskerk bezit een grote verzameling zogeheten paramenten. Dit zijn de ornamenten van textiel die in de mis worden gebruikt. Daartoe behoort de kleding van de priester en zijn assistenten. Die bestaat voor de priester onder meer uit een lang wit onderkleed (albe), een rondom gesloten bovenkleed (kazuifel) en bandvormige attributen om hals (stola) en pols (manipel). De assistenten van de priester dragen een bovenkleed met mouwen (dalmatiek of tuniek). Bij speciale gelegenheden buiten de mis gaat de priester gekleed in een lange wijde mantel (koorkap) in plaats van een kazuifel. Voor een mis met drie heren is er het zogeheten driestel: een kazuifel, dalmatiek en tuniek, uitgevoerd in dezelfde kleur en stijl. Beschikt de kerk ook nog over een bijpassende koorkap, dan is sprake van een vierstel.  

Categorieën Paramenten

Ruwweg vallen de paramenten van de Sint-Lambertuskerk in drie categorieën te onderscheiden. De eerste categorie betreft de in 1669 vervaardigde paramenten die te maken hebben met de begrafenis van Wilhelmina van Bronckhorst, de echtgenote van kasteelheer Willem Vincent van Wittenhorst. De tweede categorie betreft de in 1814 verworven paramenten van klooster Mariaweide te Venlo. De derde categorie is verreweg de grootste: de negentiende- en twintigste-eeuwse paramenten. 

Wittenhorstdriestel

Maker: Lambert van Espendoncq

Datering: 1669

Materiaal: zijde, fluweel, gouddraad, linnen, zijden kwasten

Het zogeheten Wittenhorstdriestel dateert uit 1669. Het is bij gelegenheid van de begrafenis van Wilhelmina van Bronckhorst, echtgenote van kasteelheer Willem Vincent van Wittenhorst, vervaardigd door of onder verantwoordelijkheid van Lambert van Espendoncq.

Het driestel bestaat uit een kazuifel, een dalmatiek, een tuniek, een stola en twee manipels. Oorspronkelijk behoorden er in elk geval ook een koorkap, een extra stola en een extra manipel toe. Deze zijn evenwel op enig moment verloren gegaan.

Het driestel is uitgevoerd in zwart. Kazuifel, dalmatiek en tuniek zijn voorzien van een wapen. Het betreft hier het alliantiewapen van de families Van Wittenhorst en Van Bronckhorst. De decoratie van het kazuifel bestaat uit een kruis van rood zijden fluweel dat is afgezet met witte banden. De zijpanden van het kazuifel bestaan uit bruinzwart fluweel; de halsafwerking is geschied met wit zijden galon.

Maria-Weideparamenten

Maker: onbekend

Datering: zeventiende eeuw

Materiaal: zijde, damast, galon, goudbrokaat

In 1814 werden de kwalitatief hoogwaardige paramenten van het opgeheven Venlose klooster Maria-Weide openbaar verkocht. De bestuurders van de Sint-Lambertuskerk zagen de kans schoon hun eigen voorraad paramenten aan te vullen. Voor de kapitale som van 1200 gulden kochten ze een onbekend aantal paramenten. Een aantal daarvan heeft de tand des tijds weten te weerstaan.

Een van de fraaiste Maria-Weideparamenten is een roze kazuifel met bijbehorende stola. Het dateert waarschijnlijk uit de zeventiende eeuw. Vooral de verfijnde decoraties springen in het oog. Het op het roze damast aangebrachte patroon bestaat uit bladmotiefjes in goud en zilver. Het kruis is van goudbrokaat waarop banen met verschillende motieven zijn aangebracht. Zo vallen er verticale strepen met kleine bloemetjes in brokaat te onderscheiden en ook een stapeling van bokalen met vruchten in goud, zilver, rood, blauw en geel.

Randagparament

Maker: Humbert Randag (1895-1965)

Datering: omstreeks 1950

Materiaal: zijde

Een aantal van de twintigste-eeuwse paramenten van de Sint-Lambertuskerk is ontworpen door pater Humbert Randag. Diens werk kent twee tegenstrijdige stijlen: een sobere en een uitbundige. Met de eerste sloot hij aan bij het werk van veel van zijn tijdgenoten. De decoratie van deze paramenten is veelal eenvoudig, met een centraal symbool, zoals het Christusmonogram. De Randag van later datum ontwierp talrijke uitbundig gedecoreerde paramenten. Geometrie is hierin ver te zoeken.

Dit wit kazuifel is een voorbeeld van de uitbundige stijl van Randag. De vormgeving is ronduit weelderig, met bonte bloemen in de hoofdkleuren kobaltblauw, okergeel en rozerood. Op het snijpunt van de armen van het kruis is een grote blauwe, geschubde vis weergegeven. Vanuit de drie balken van het kruis zwemmen kleinere vissen met dezelfde vorm in de richting van de grote vis. De centrale voorstelling keert sterk vereenvoudig terug aan de onderzijde, die eindigt in lange franjes.

Bestel het boek: "De Hemel op Aarde"

Wilt u meer paramenten bekijken? Dat kan! Bestel het boek: “De Hemel op Aarde” en bekijk de hele collectie kerkschatten die de Sint-Lambertuskerk rijk is.